Rijbewijs

Zoals eerder gemeld, moest ik op 19 juni afrijden. Samen met Lisa ben ik ‘s ochtends die kant opgereden. Ook wel raar, met je eigen auto naar je examen rijden J . Nadat ik me gemeld had, moest ik nog even wachten tot de examinator weer terug was. Om 11.00 uur was ik aan de beurt, na een paar formaliteiten konden we gaan. Hij vroeg of Lisa daar zou blijven, waarop ik hem vertelde dat ik haar mee wilde nemen, omdat ze helemaal geen Engels spreekt. Nou, dat was lastig, want behalve de examinator mag er niemand mee. Dus hij overleggen met iemand achter de balie, moeilijk, moeilijk…… Nou, hoe oud Lisa dan was. Oh, 5 jaar oud, dan zal ze het niet voorzeggen. Ik weet dat Lisa groot is voor haar leeftijd, maar dit vond ik toch wel belachelijk, zo groot is ze nou ook weer niet. Maar goed, ze mocht dus toch mee. Ik had haar gezegd dat ze tijdens het afrijden niet mocht praten en ze heeft ook de hele rit keurig haar mond gehouden. Heel knap van haar.

Mij was al verteld dat het niet zoveel voorstelde, maar als rechtgeaarde zenuwpees met enige mate van faalangst was ik toch wel zenuwachtig. Maar inderdaad, het stelt echt niet zoveel voor. Je rijdt ongeveer een kwartiertje, je komt de snelweg niet eens op. Veel knipperen en overdreven kijken (hoewel ik dat aan het eind dus vergat en daar kreeg de opmerking over kreeg dat ik niet goed gekeken had) werken goed J. Ik moest op een heuvel parkeren alsof ik de auto daar de nacht zou laten staan, even goed nadenken hoe de wielen ook al weer moesten staan, ben ik natuurlijk niet gewend vanuit ons heerlijk platte landje. Fileparkeren, dat had ik nog niet gedaan met dat bakbeest en ik geloof niet dat ik in Nederland daarvoor geslaagd zou zijn, het verdiende zeker geen schoonheidsprijs, maar naar Amerikaanse maatstaven was het kennelijk goed genoeg, want ik kreeg er geen opmerking over. Vervolgens moest ik achteruit de bocht omrijden en geloof me, dat valt nog niet mee met zo’n bakbeest met achteruitrijdcamera J . En na deze zware rit keerden we weer terug naar de rijschool waar ik de verlossende woorden “you passed” te horen kreeg. Ik moest wat eerder stoppen bij stopborden (die lijnen staan meestal precies zo dat je vanaf daar totaal geen zicht hebt en bij een kruispunt stond ik heel Nederlands op rechts te wachten, terwijl hier de eerste die aankomt ook als eerste weer weg mag. Maar ja, who cares, ik heb het! Later op het papier zag ik dat ik een score van 92% had, works for me. Helaas kon ik m’n rijbewijs nog niet meteen ophalen, omdat ik m’n social security number nog niet binnen had. Sinds afgelopen vrijdag heb ik een een tijdelijk vodje rijbewijs in afwachting van het origineel dat wordt toegestuurd (inmiddels ben ik al weer een paar weken in het bezit van m’n echte rijbewijs, had een beetje moeite met het posten van het blog J).