Wauw, we gaan naar de VS

Het is allemaal nog wel surrealitisch, maar we gaan dus gewoon naar de VS. Nu Matthijs het aanbod heeft geaccepteerd, moet een hele papierwinkel in orde worden gemaakt, zodat onze visa kunnen worden aangevraagd en alles voor onze relocation kan worden geregeld. Een spannende tijd waarin een hoop geregeld en uitgezocht moet worden. Gelukkig zijn we een paar jaar geleden al (bewust) een keer op vakantie geweest in Seattle, zodat ik in elk geval een klein beetje een idee heb van de omgeving waar we terecht zullen komen. Verder ga ik waarschijnlijk a.s. maandag mijn ontslag nemen bij de gemeente, per 1 april, zodat ik dingen kan gaan uitzoeken en regelen. Wel even slikken hoor, zomaar je baan opzeggen, maar er komt een spannend avontuur voor in de plaats en ik zat toch een beetje op een dood punt op m’n werk. Het heeft zo moeten wezen J. Verder al gebeld en gemaild met een paar dames die mij al zijn voor gegaan die kant op. Heel fijn dat ze allemaal zo bereid zijn om te helpen, dat geeft toch een beetje het gevoel dat je daar wat houvast hebt. Ze zeggen allemaal dat het af en toe echt niet makkelijk is, maar dat ze de ervaring zeker niet hadden willen missen.
Afgelopen week een verhuurmakelaar over de vloer gehad, die gaf aan dat de verhuurmarkt wel krapper is geworden met de crisis, maar dat als we een redelijke prijs vragen, het zeker te verhuren moet zijn. Nu dus eerst horen of we toestemming van de hypotheekverstrekker krijgen om het te verhuren. Verder ben ik me wat aan het verdiepen in scholen in de VS. Bij het zoeken van een woning is het van belang om ook even goed in de gaten te houden of de school in die buurt ook goed is. In de VS beginnen de kinderen in kindergarten (onze groep 2) met lezen en schrijven, aangezien Lisa volgend schooljaar naar groep 2 zou gaan, komt dat mooi uit. In tegenstelling tot hier gaan de kinderen in preschool (groep 1) maar halve dagen naar school en kun je wanneer ze naar kindergarten gaan aangeven dat je wilt dat ze hele dagen gaan, maar daar moet je dan wel voor worden ingeloot. Om daar wat wegwijs te worden en sociale contacten op te doen, wil ik me als het zo ver is ook meteen opgeven voor vrijwilligerswerk op school. Maar goed, voor het zover is, moet hier nog heel wat gebeuren. Ik ben al begonnen met het opruimen van de zolder (wat sowieso heel hard nodig was) en het doen van allerlei klusjes in huis. Ondertussen proberen we Lisa een beetje voor te bereiden op het feit dat we gaan verhuizen naar de VS. Ze kan in elk geval al tot 10 tellen in het Engels en “my name is Lisa” zeggen J.
Kortom, we hoeven ons voorlopig niet te vervelen J.

Comments

Comment by Marijke on 2013-03-02 14:53:27 +0000

Mooie collum! ik zeg bundelen over een jaar een publiceren 🙂 Je nieuwe carriere als auteur staat al in de startblokken 🙂

Echt een enorme mijlpaal om in staat te zijn je baan op te zeggen, heel stoer Sandra!

Ik heb er alle vertrouwen in dat jullie met zijn drietjes dit avontuur prima aan kunnen gaan. Sterker nog, is voor mij als zusje een grote geruststelling om te zien dat jullie dit met elkaar aandurven. En hoewel voor mij dubbel (want ik ga jullie “verliezen”) ben ik onwijs blij dat jullie deze kans krijgen. Geniet ervan!! (en vergeef mij mijn tranen)

dikke kus

Marijke

Comment by Sandra Hoekstra on 2013-03-02 21:14:45 +0000

Dank je wel. Wie weet waar het nog eens toeleidt 🙂

De andere kant van de medaille is inderdaad de familie achterlaten, er zullen ook nog wel heel wat traantjes gaan vloeien en ook dat hoort erbij.